5 typowych zagrożeń dla projektów związanych z rozwojem urządzeń

Opracowanie nowoczesnego urządzenia z wbudowanymi podzespołami elektronicznymi i przyjemnym interfejsem użytkownika nie jest prostym zadaniem. Sukces na tym polu wymaga połączenia wielu umiejętności, doskonałej współpracy w ramach zespołu, doświadczenia i odrobiny szczęścia, a zanim uda się osiągnąć cel, konieczne jest stawienie czoła wielu wyzwaniom. W najgorszych przypadkach po drodze pojawiają się kolejne opóźnienia, koszty projektu przekraczają znacząco założony budżet, a sam projekt może zostać wstrzymany na czas nieokreślony. Z tego powodu osoby odpowiedzialne za prowadzenie projektów muszą być świadome wszystkich możliwych zagrożeń.

„Najczęściej ryzyko i zagrożenia związane z projektem można sprowadzić do jednego wspólnego mianownika – niedostatecznie zdefiniowanych wymagań dotyczących produktu końcowego. W przypadku niejasnych wymagań żaden członek zespołu nie wie, co należy właściwie zrobić”, twierdzi Kari Viitala, opiekun klienta w pionie rozwiązań zintegrowanych spółki Etteplan.

Często taka sytuacja jest wynikiem problemów w komunikacji między inżynierami i działami biznesowymi przedsiębiorstwa – nawet najlepszy pomysł trudno zrealizować, jeśli jego założenia nie zostaną przedstawione wystarczająco jasno. Efektem problemów z komunikacją może być niezrozumienie kluczowych wymagań lub założeń projektu. „Kluczem do zapobiegania takim zagrożeniom jest proaktywne podejście w fazie określania wymagań. Trzeba pomóc wszystkim zainteresowanym stronom wyrazić na głos swoje przemyślenia, jednocześnie zadając sobie ważne pytania – jaki jest cel urządzenia, kto będzie go używał, gdzie będzie używane i tak dalej”, dodaje Viitala.

Nowoczesne urządzenia są wręcz naszpikowane oprogramowaniem, co wpłynęło w dużym stopniu na tradycyjne modele projektowania sprzętu. Programiści pracują najczęściej zgodnie z metodologiami zwinnymi, a ich projekty są znacznie łatwiejsze do zmiany lub przystosowania do nowych wymagań. Projekty sprzętowe często zależą jednak od fizycznych ograniczeń dyktowanych przez procesory, układy, czujniki oraz wymiary podzespołów, które najczęściej są niezmienne.

„Zarówno programiści, jak i projektanci rozwiązań sprzętowych obracają się w dwóch zupełnie odmiennych kulturach tworzenia produktów. Ich sposoby myślenia i komunikowania się są tak niekompatybilne, że może to nawet doprowadzić do konfliktów na tym tle”, twierdzi Juha Nieminen, dyrektor spółki Etteplan ds. rozwoju usług oraz zarządzania portfolio produktów i usług. Próby zatrzymywania czasu i wracania do dawno zapomnianych modeli na nic się jednak nie zdadzą – konieczne jest zaadaptowanie metodologii zwinnych i zmodyfikowanie ich w taki sposób, by mogły działać także w domenie rozwiązań sprzętowych. „Przede wszystkim konieczne jest precyzyjne określenie architektury urządzenia, która stanowi fundament pozwalający na jej przyrostowy rozwój”, dodaje Nieminen.

Typowym czynnikiem ryzyka jest dojrzałość wybranej technologii – im nowsza jest dana technologia, z tym większym ryzykiem wiąże się jej wykorzystywanie. „Wiele firm kusi wykorzystywanie najnowocześniejszych technologii w swoich urządzeniach. Często okazuje się, że dany układ sprawdzi się co prawda w urządzeniu, jednak jest niedostępny, gdy powinna się już rozpocząć produkcja. Problemem może być także niedojrzałość środowiska programistycznego. Każde tego rodzaju zagrożenie należy określić i udokumentować na wstępnych etapach projektu”, mówi Kari Viitala.

Rozpoczynając projekt rozwoju nowego rozwiązania sprzętowego należy wziąć pod uwagę proces produkcji. „O zapewnieniu możliwości produkcji należy pamiętać już na początkowych etapach projektu. Co więcej, odpowiednia optymalizacja procesu produkcji może zaoszczędzić olbrzymich kosztów, zwłaszcza jeśli wizja zakłada produkcję dużej liczby urządzeń”, twierdzi Viitala. Kolejnym cennym zaleceniem jest wybór partnera produkcyjnego jeszcze przed wytworzeniem pierwszego prototypu. „Dobry partner produkcyjny jest w stanie zweryfikować, czy dane urządzenie jest w ogóle możliwe do wyprodukowania. Może również sprawdzić, czy istnieją odpowiednie urządzenia testowe i opracować strategię testowania. Kolejną ważną kwestią jest także możliwość zamówienia podzespołów i elementów przed rozpoczęciem produkcji”, opisuje Viitala.

Ile będzie kosztował rozwój urządzenia? Ze względu na to, że nowoczesne urządzenia opierają się w dużym stopniu na oprogramowaniu, ustalenie budżetu projektu stało się jeszcze większym wyzwaniem niż dotychczas. Dzieje się tak dlatego, że rozwój oprogramowania wymaga wykorzystania ekspertów, a koszty ich pracy mogą być trudne do oszacowania. Wszystko sprowadza się do wymagań – czasem jedna zmiana może wymagać podwojenia wielkości zespołu programistycznego. Z tego powodu przygotowanie jakiejkolwiek wyceny może być możliwe dopiero po opracowaniu finalnych wymagań.

„Firmy muszą zrozumieć, że nowoczesne urządzenia nigdy nie są tak naprawdę skończone i gotowe, z drugiej zaś strony muszą być szybko wprowadzone na rynek, by nie dopuścić do zmarnowania potencjału rynkowego. Produkt wyposażony w kluczowe funkcjonalności wystarczy, by potwierdzić, czy urządzenie ma rzeczywisty potencjał oraz by lepiej zrozumieć rynek docelowy. W efekcie opracowywanie nowego produktu staje się ciągłym procesem”, twierdzi Juha Nieminen.